"Umarłych wieczność dotąd trwa
Dokąd pamięcią im się płaci
Chwiejna waluta. Nie ma dnia
By ktoś wieczności swej nie stracił"
Wisława Szymborska
    Chodzimy różnymi drogami i ścieżkami. Są to szlaki o różnych stopniach trudności.Wędrówkom tym nadajemy różne tempo i dlatego widoki i wrażenia jakie pozostają są bardzo rozmaite.Spotykamy też tłumy wędrowców podobnych do nas.  Nie ze wszystkimi znajdujemy wspólny język. To prawdziwy grzech zaniedbania. Może  brak komunikacji jest spowodowany dyfrakcjš nośnika informacji na  wirtualnych przeszkodach.
     Podążamy ku tej jednej jedynej, szczególnej drodze, bo innych dróg już nie ma.Przed nami szli nią także nasi najbliżsi, za nami tak bliscy dopiero pójdą . To droga dojścia, tam, za horyzont, w smugę cienia. Spotykaliśmy w tej drodze wiele drogowskazów; jedne bardziej czytelne, inne nieco zamazane. Inna sprawa, czy umieliśmy z tych drogowskazów skorzystać. Na tym etapie wędrówki na drogowskazy już nie spoglądamy. To może błąd. W tym miejscu przywołuję historię Daga Hammarskjoelda, którą poznałem dzięki X. Markowi i mojemu zamiłowaniu do filatelistyki.
    Niech smuga cienia nie przesłoni tego, co b y ł o  najlepsze, najpiękniejsze i pozostanie w pamięci tych, którzy są jeszcze na drodze dojścia.

 Janek